Lake Aniwhenua & Whakahoro

Andere Stray bus; nieuwe mensen en nieuwe chauffeur. Haar bijnaam was Lego, omdat ze altijd zegt dat alles awesome is. Blijkbaar zeggen ze dat ook in de Lego movie. De volgende bestemming is Lake Aniwhenua. De hostel waar we sliepen is eigendom van een Maori familie. Zij hebben een typische Maori gerecht voor ons gemaakt: Hangi. Vlees, groente en zoete aardappelen worden onder de grond verhit met hete stenen. Na een paar uur kun je het er weer uithalen en kun je zo aanschuiven. En terwijl het eten onder het zand lag hebben we een les in flex weaving gehad. Flex is een plant met lange smalle bladeren waar de Maori mee weven. Op deze manier kunnen ze van alles maken: matten, tassen, manden en kleding. Wij hebben het simpel gehouden en hebben een armband gemaakt. Anderen hebben een kookles gehad, ze hebben fried bread gemaakt. Deze kregen we bij de maaltijd. De smaak heeft heel veel weg van oliebollen. En als voorgerecht kregen we lokaal gevangen aal. En als toetje fruit en custard. Het was een traditionele Maori maaltijd, maar eigenlijk kregen we oliebollen, paling en vla! En het was erg lekker!
De volgende dag zijn we naar de Blue Duck Station gegaan in de buurt van Whakahoro. Dit is een nog actieve boerderij met schapen, een paar varkens, edelherten en werkhonden. We hebben een rondleiding gehad over het terrein met een 4WD quad. Het is erg afgelegen en wegen zijn niet geasfalteerd. Er is nog wat natuur over in het gebied dat ze zoveel mogelijk proberente beschermen. Een van de jongens uit mijn groep is meegegaan om geiten te schieten. Geiten eten alles en eten al het voedsel op van de Nieuw Zeelandse vogelsoorten. Daarom proberen ze de geiten zoveel mogelijk weg te krijgen. Net als possums en hermelijnen waar ze vallen voor hebben gezet. Dus heb ik 's avonds een stukje geit te eten gekregen. Dat was nog best lekker (het was geen bok).
Terug in de bewoonde wereld kwamen we in een dorp terecht met de naam National Park. Dat vlak bij een park ligt: National Park. Wel wat verwarrend. Hier vandaan kun je 'Mount Doom' zien. Die in het echt een Maori naam heeft, maar die heb ik niet onthouden. Vlakbij ligt ook Tongariro NP. Een groot deel van de groep is hier een wandeling van 7 uur gaan maken, over een berg heen. Dat was mij wat teveel, dus ik ben een wandeling van 2,5 uur langs een paar mooie watervallen. Onderweg naar het begin van de wandelingen had Lego een paar toepasselijke liedjes opgezet: "I'm Gonna Be (500 miles)" van de Proclaimers en "I like to move it move it" van Reel 2 Real. En het liedje van de Lego movie.
De volgende dag was een lange busrit naar het zuiden. Lego wist het een beetje op te breken door te stoppen in kleine dorpen met een speciale eigenschap. In een van de dorpen worden veel wortelen geteeld en hebben ze een enorme wortel neergezet op de hoek. Leuk moment voor een groepsfoto!
In het volgende dorp wordt fanatiek gedaan aan Gumboot throwing, oftewel rubber laarzen gooien. Dat hebben we natuurlijk ook even geprobeerd!