Mount Cook & Rangitata - Reisverslag uit Aoraki Mount Cook, Nieuw Zeeland van Mirjam Stolze - WaarBenJij.nu Mount Cook & Rangitata - Reisverslag uit Aoraki Mount Cook, Nieuw Zeeland van Mirjam Stolze - WaarBenJij.nu

Mount Cook & Rangitata

Blijf op de hoogte en volg Mirjam

16 Februari 2016 | Nieuw Zeeland, Aoraki Mount Cook

Vanuit Queenstown zijn we naar het noorden gereden, richting Mount Cook. De hoogste berg van Nieuw Zeeland, gelegen in de Southern Alps. Er liggen veel gletsjers waarvan het smeltwater de blauwste meren maakt die ik ooit heb gezien! Alsof het van smurfen gemaakt was! Daar heb ik natuurlijk veel foto's van. Aan de voet van Mount Cook zijn we blijven slapen. Er is me verteld dat je daar de meeste sterren kunt zien in de nacht. En ook de melkweg. Maar helaas was het wat bewolkt. In de middag heb ik een tourtje gemaakt met een argo, een voertuig met acht wielen. Deze is gemaakt om over van alles heen te kunnen rijden; zandpaden, kiezels en zelfs rotsen. Desondanks was het een hobbelig ritje! Maar het uitzicht was schitterend! We zijn naar de Tasman Glacier gereden. Deze gletsjer is niet makkelijk te herkennen, omdat het bedolven ligt onder zand en stof en daardoor helemaal zwart is. Alleen aan de rand van het meer kun je zien waar er brokken ijs vanaf gebroken zijn. In het meer onderaan de gletsjer drijven dan ook een aantal ijsbergen. Een indrukwekkend geheel.
De volgende dag gingen we naar Rangitata. Het plan was om te gaan raften, maar helaas had het zoveel geregend in de nacht dat ze bang waren dat het te De volgende dag doorgereden naar Kaikoura. Ik hoopte dezelfde middag nog walvissen te gaan spotten, maar het waaide te hard en de boottrip werd gecancelled. Toen maar een nieuwe reservering gemaakt voor 16u de volgende dag. De weervoorspellingen waren gunstig. Ik heb me ook ingeschreven om te gaan zwemmen met dolfijnen! Hier geven ze een kans van 95% dat er dolfijnen zullen zijn, dus deze kans wilde ik niet laten gaan. Daarvoor moest ik me de volgende dag melden om 5.15u! Maar dat was het waard! We kregen een wetsuit, duikbril en flipper en zijn het water op gegaan. Ik heb een GoPro gehuurd, achteraf was ik daar erg blij om! Ik heb veel leuke video's en foto's kunnen maken. Na een klein half uur varen zagen we de eerste Dusky Dolphins en zijn we snel het water in gegaan. Er waren zooooo veeeeeel dolfijnen! En ze bleven nog een tijdje rondhangen en een beetje met ons spelen. Ik zag ook een moeder met een jong! Toen de dolfijnen weg waren zijn we weer aan boord gegaan en zijn de dolfijnen gaan volgen. Zo konden we nog een keer met ze zwemmen! En weer veel kunnen filmen. Terug aan boord voelde ik hoe koud het was. Het was nog vroeg in de ochtend en we zitten hier 'maar' 4000km van de zuidpool. Mijn handen waren zo koud dat ik geen grip meer kreeg op het wetsuit om hem uit te krijgen. Maar dat was het waard! Het is een ervaring die ik iedereen kan aanraden. De dolfijnen worden niet gevoerd en hebben geen reden om met mensen te zwemmen, maar ze doen het wel!
De reden dat hier veel dolfijnen is omdat hier onder water een afgrond is waar de bodem van de oceaan plotseling kilometers diep is. Vanuit de afgrond komen veel voedingsstoffen naar boven. Dus er is hier veel te eten voor allerlei dieren. Ook zijn hier het hele jaar door walvissen. Die middag vertrok de boot wel en gingen we op weg om walvissen te spotten. Onderweg ook veel vogels gezien, zoals een albatros in de verte. Maar plotseling was daar een potvis! Hij lag te rusten. Volgens de expert aan boord (een marine biologe) was hij net terug van de jacht op de bodem van de oceaan. Potvissen eten veel pijlinktvissen waarvan deze potvis al veel littekens op zijn kop had. Na ongeveer 10 minuten ging hij weer duiken en konden wij zijn indrukwekkende staart ook zien. We zijn verder gevaren en zagen nog een potvis rusten. Het personeel aan boord herkende beide potvissen, want ze doen dit elke dag. De walvissen zijn vaak te herkennen aan de vorm van de rugvin of de littekens op de kop. Daardoor wisten ze dat dit een andere was. Nadat ook deze weer gedoken was kwamen we een groep dolfijnen tegen. Maar dit was wel een heeeeeele grote groep. Ze waren overal! 1,5km aan de linkerkant van de boot en 1,5km aan de rechterkant van de boot en een kilometer voor ons. Volgens het personeel was dit een 'superpod'! Ze schatten dat deze groep uit wel 1000 Dusky Dolphins bestond! Heel indrukwekkend! En 40 minuten later was daar weer de 2e walvis, hij was net terug van zijn duik. Een super dag gehad!
De volgende dag heb ik me aangesloten bij een groepje bird watchers. We zijn weer het water op gegaan om albatrossen te spotten. Deze keer had de kapitein wel voer bij zich. En het duurde niet lang voordat we de eerste albatros zagen. Wat een grote vogels zijn dat! Ze zijn ongeveer zo groot als een pelikaan, maar dan met veel smallere vleugels en kleinere snavels. En ze zijn heeeeel mooi van dichtbij. zou zijn op het water. Dat was een teleurstelling, want dit zou een langere trip zijn dan die ik in Rotorua had gedaan. Het hostel was wel leuk. In de kamers hadden ze stapelbedden van 3 hoog! Gelukkig van hout en tegen de muur geschroefd, want metalen stapelbedden van 2 hoog zijn al wiebelig! En we hadden het hele hostel voor ons zelf, geen andere gasten!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Mirjam

Actief sinds 15 Nov. 2015
Verslag gelezen: 227
Totaal aantal bezoekers 9360

Voorgaande reizen:

05 November 2015 - 29 Februari 2016

Australië

Landen bezocht: